Waarom?
05-05-2014 20:59
Waarom zijn de bananen krom? Nee, dat is niet de vraag die ik in mijn hoofd hebt. Had ik die maar in mijn hoofd want dan was het een makkelijke uitleg geweest.
Waarom kan ik niet gewoon een keer alles doen wat ik wil en dan doorgaan zolang ik het wil. Pas opgeven als ik het zelf wil en niet mijn lichaam. Mijn lijf zegt nu: Kap dr mee, stop dr mee, het is genoeg geweest. Mijn eigenwijze ik zegt nu: Ga lekker door, ga lekker fietsen op een gewone fiets 6 km lang, ga lekker naar school. Mijn verstand zegt nu: Han, denk nou eens aan jezelf, je krijgt weer last van je long en wat was daarvoor de medicijn? Juist, paracetamol en rust. Doe ik dat ook? Nee, waarom rusten als je ook gewoon van alles kan doen en niet wilt opgeven?
Juist. Ik wil niet opgeven, ik wil geen slapjanus genoemd worden en ik wil al helemaal niet naar mijn lijf luisteren. Doe is normaal, dat doe je als 17 jarige toch niet? Dan hoor je toch gewoon lekker uit te gaan en zoals het nieuwe woord YOLO het zegt. Dus haal alles eruit wat er in zit. Dat ik nu dus naar mijn lijf moet luisteren past dus helemaal niet in het woord YOLO. Dat is lang leve de lol.
Nou joh! Wat een lol is mijn leven. Het bestaat uit leuke dingen doen en dan altijd die stomme verschrikkelijke naweeën.. Geniet ik dan nog wel van die leuke momenten? Nou, je zou haast gaan zeggen laat ik alles maar achterwege en verzin wel een nieuw woord. Zoiets als een levende medische studie. Elke keer weer opnieuw de bezoeken aan de artsen. Elke keer weer een nieuw onderzoek en juist elke keer weer te horen krijgen dat alles goed is. MAAR WAAROM VOELT HET DAN ANDERS????
Mijn verstand en lijf zeggen: Lieve meid, je hoeft niet te vechten en jezelf te bewijzen tegenover anderen. Denk nou eens aan mij. Ik heb je nodig, niet de mensen om je heen.
Mijn eigenwijze ik zegt: Ga nog maar lekker door, hup niet aanstellen. Je wilt toch net zo zijn als een elk normaal persoon?
Tja, en waar luister je dan naar? Waarom nou altijd die tweestrijd in mijn lijf. Kunnen ze dan niet 1 keer hetzelfde denken???
Ik denk dat ik mijn lijf in de steek heb gelaten. Ik wil er niet naar luisteren. Ik luister naar mijn eigenwijze ik. Misschien heb ik haar zo in de steek gelaten dat het een moeilijke zoektocht word om haar terug te vinden.