Intens genieten.
28-04-2014 20:06
Zaterdag 26 april.
Het is vroeg op de zaterdagmorgen, zes uur. De eerste scooters scheuren met veel kabaal door de straten. Kijk op mijn wekker. Nog even blijven liggen. Maar dan klinkt de wekker onverbiddelijk. Vandaag staat trainen voor de nijmeegse Vierdaagse op het programma. Snel glij ik uit bed om me klaar te maken voor mijn lange trainingstocht. Mijn lief schuift aan bij het ontbijt en maar moeilijk ruk ik mij los om op pad te gaan.
In het eerste dorp dat ik aandoe, hoor ik een fanfare en kinderstemmen. Gedachten gaan terug naar oude aubades van een ver verleden. Ik worstel mij door de drukte en struin door de uiterwaarden. Kinderstemmen worden vogelgeluiden. Afgewisseld door het gebrom van scheepsmotoren. Mijn einddoel is nog ver weg.
Langzaam gaat het wandelen moeizamer. Spieren verzuren. Probeer niet terug te denken aan 3 jaar terug, toen het trainen nog makkelijk ging. Muziek klinkt in mijn oren. Dan zie ik de 3 bruggen van Nijmegen op een lijn. Nog 3 maanden..
Langzaam strompel en worstil ik door de drukt naar het station. Uw eindbestemming is bereikt
Zondag 27 april.
Beetje duf sta ik op. Geniet nog na van de prestatie van gisteren en de plezierige avond. Trek mijn hardloopkleding aan. Eerst rustig ontbijten. Kijk naar buiten, mmm regen. Toch laat ik me niet weer houden. Tenslotte wacht over korte tijd de Bergrace by Night.
Al snel gooi ik mijn plan voor een korte loop overboord. Ik krijg een visioen om toch weer die ene mooie helling te gaan bedwingen. Mijn benen voeren me in de richting van Rhenen. Op de brug begin ik nog even te twijfelen. Zal ik toch maar niet.. Wat als ik het niet haal. Snel gooi ik die gedachten over boord en volg het pad van mijn visioen.
Aan de voet van de helling die ik al zo vaak heb beklommen, sluit ik mijn gedachten af. Rustig, met stijf wordende spieren, ga ik omhoog. Net voor de top gaat het niet meer. Even wandelen. Al na 15 meter ren ik al weer. Yes I can! Nu op weg naar de volgende klim.
Deze gaat makkelijker, maar kost me nog wel moeite. Inmiddels doorweekt, ga ik door. Het ontspannen hardlopen wordt doorbijten. Bijna weer thuis. De laatste paar meter. Ik besef dat behaalde resultaten uit het verleden niet meer gelden voor mijn toekomst, maar wat voelt dit goed.
Zevenheuvelenloop en Posbankloop, Be aware, I'll be back!