(Gelukkige) Verjaardag!
20-07-2016 11:42
Een herinnering om te delen op Facebook. Nieuwsgierig keek ik ernaar. Twee jaar geleden was ik op spoedgevallen geweest met een dubbele DVT. Shit, al weer twee jaar geleden.
Een vreemd gevoel maakte zich meester van mijn lichaam. Twee jaar geleden dat mijn leven een andere wending nam. Twee jaar geleden dat ik mijn leven anders moest gaan invullen. Twee jaar geleden dat ik wist dat niet alles wat ik wou doen mogelijk was. Twee jaar geleden dat ik mijn eerste antistollingsmedicatie innam voor de rest van mijn leven.
Het ochtendritueel van kousen aantrekken. Nooit gedacht dat die krengen zo geliefd zouden worden. Nooit gedacht dat een wandelstok, zelf op jonge leeftijd aanvaard zou worden (voor lange afstanden). Nooit gedacht dat PTS mijn leven ging beheersen.
Minder gaan werken. Nooit, … alleen omdat je lichaam dat vraagt? Minder werk, minder geld, minder mogelijkheden, minder …. (maar het lichaam heeft ondertussen zijn zin gekregen).
Maar …
Gewapend met (trombose) life hacks, met het verlangen om je grenzen te verleggen.
De wetenschap dat je niet je ziekte bent en luisteren naar je lichaam, maakt dat je verder gaat. Stoppen is geen optie. Het landschap is niet veranderd. De weg naar je doel is misschien omgeleid. Je moet over ketens en bergen. Drassige dalen. Moerassen van twijfels die als drijfzand je naar beneden trekken. Het pad lijkt langer maar je krijgt (misschien) meer tijd om te genieten van de kleine dingen die je anders niet gezien zou hebben.
Verjaardag. Neen, geen gelukkige. Maar ik ben wel gelukkig. Had ik liever geen DVT gehad? Inderdaad. Dan zou “pijn” geen metgezel, tegen wil en dank geworden zijn. Maar toch het heeft me ook andere dingen gebracht. Ook mooie dingen. Meer tijd voor mezelf, dankbaarheid dat alles goed afgelopen is. Nieuwe uitdagingen. Het genieten van kleine dingen, …
Neen, geen taart voor mij vandaag met twee kaarsjes op. Geen “lang zal hij leven, …”, geen cadeautjes.
Maar misschien hef ik wel het glas op de mooie dingen. Proost