Don Quichot
08-12-2014 11:16
Soms voel ik me Don Quichot.
Ik zie en voel dingen opdoemen en denk dat het weer een trombose is. We voelen pijn maar hij is net wat anders. Adem ik niet minder goed dan gisteren? Is mijn been niet dikker?
Ook ik voel me een ridder die tegen dingen moet vechten die er misschien niet zijn. We wapenen ons maar toch is er steeds die twijfel of we genoeg bewapend zijn. Doe ik wel genoeg?
Twijfel is moordend. Het spreekt in het voordeel van de vijand. Ja, ik zie hem wel staan daar met zijn grote armen, wiekend om me te grijpen. Maar ik ben moedig en ga de strijd aan. Maar waarom roept iedereen dat ik het fout zie, dat ik niet voel wat ik voel, dat de dingen anders zijn? Zou ik een slag van de molen hebben? Neen, ik weet het beste wat ik heb.
Soms voel ik me Sancho Panza
Ik zie de dingen zoals ze zijn. Ik herken ze. Ik ken de gedaante. We stellen ons weer aan. Daartegen moet je niet strijden, mevrouwtje. Het is iets anders, Meneer. Ach neen, maakt van een mug geen olifant. Dezelfde pijn, Mevrouw. Ach weet je, het kan ook ingebeeld zijn. Ja, inderdaad, … een beetje dik, maar … Ja inderdaad, je ademt moeilijk, maar weet je de tijd van het jaar maakt dat …
Ik ken het gezicht van Lord Trombose. Ik ken zijn stem. Ik weet hoe zijn adem voelt. Hij zijn krampende pijn iemand in het gedrang kan brengen. Waarom zien ze de dingen niet zoals ze zijn? Waarom laten we zoveel tijd verloren gaan en kan hij zijn opmars steeds verder zetten? Geloof mij.
De windmolens wuiven met hun grote wieken. Reuzen in de verbeelding. Wie ben jij ? Don Quichot of Sancho Panza?
Wees jezelf in dit onbekend terrein.