Was een beetje laat weg. Moest mezelf over een drempel tillen. Gelukkig hoefde ik bij de start maar kort in de rij te staan. De eerste paar kilometer door het centrum naar de brug zijn altijd bijzonder. Je wordt gelijk vanaf de start welkom geheten door de geur van verschaald bier en je wordt gelijk dronken door de alcohol walm uit de kelen van de vele jonge feestgangers. Mijn vlag wilde ook niet mooi in het midden staan. Dat kreeg ik pas op de Oosterhoutse dijk opgelost.
Nadat ik dat doorstaan had was er die mooie oude Waalbrug. Nog nooit tijdens mijn eerdere vierdaagsen heb ik de brug in daglicht gezien. Vandaag was mijn eerste keer. Het was genieten. Meedrijvend op de stroom ging ik naar Bemmel. Tijdens de Vierdaagse week wordt in Bemmel de Zwitserse week gehouden. Deze keer speelde een orkest van de Zürcher Kantonal Polizei.
Mijn eerste stop was tussen Bemmel en Arnhem-Zuid. De koffie was goed en goedkoop. Hier werd door een vrouw met een beetje afschuw gereageerd op mijn Trombose, bloedstollend tekst gereageerd. Dat kwam omdat ze 7 jaar geleden trombose heeft gehad. Gelukkig heeft ze er geen last meer van. Iets verder op onderweg, een andere vrouw die het opviel. Ook hier volgde weer een mooi gesprek.
Tussen Arnhem en Elst kon ik gebruik maken van de fietspaden. Dat schoot lekker op. Al merkte ik een beetje mijn spieren en werd ik wat vermoeider. In Elst is het altijd gezellig en druk. De gemeente Over-Betuwe presenteert zich daar. Er is altijd wel wat aandacht trekt. Zelfs Saturdarah was aanwezig en liet zich van een bijna schattige kant zien. Zoals ik iemand op de radio hoorde zeggen. Na Elst kwam ik mijn eerste bekende tegen. Even bij gepraat en met een lekkere gevulde koek ging ik weer verder.
Door naar Valburg, Slijk-Ewijk en Oosterhout. Het ging niet heel gemakkelijk. Begon mijn spieren te voelen en had moeite weer op tempo te komen. In Valburg bewaakte Prorail de overweg. Ook hier weer veel mensen langs de kant. Er was veel te snoepen voor de wandelaars. Je hoeft eigenlijk niets mee te nemen tijdens de Vierdaagse. Er is veel (ook gratis) te verkrijgen. Ben je moe of zit je kapot, zijn er kinderen met hun high five om je heerlijk op af te reageren. Heb er wel eens behoorlijk zere handen bezorgd ;-) Ik ben niet de enige die dat doet. hoorde ik onderweg van een oudere dame. Zij heeft het ook weleens gedaan :-).
Op de Oosterhoutse dijk zag ik dat ik al om 2 uur binnen kon zijn. Heb mijn tempo niet aangepast, maar heb de tijd genomen voor de mensen onderweg. Heb met de ene over marathons gesproken en met de ander uitgebreid over het mooie leven. Hij kon ook een goed glas bier erg waarderen. Voordat ik er erg in had, bereikten we de finish.
Ik ben er weer. Dat is de conclusie van vandaag. Niet zo super fit als vroeger, maar het oude gevoel en souplesse zijn weer goed aanwezig. Langzaam komt ook mijn innerlijke rust terug. Ben er nog niet, maar de onrust wordt wat minder. Straks optijd naar bed en goed uitrusten. Aandacht geven aan mijn spierpijn in een kuit, zodat ik morgen met goede moed van de dag van Wijchen kan genieten.